Zeytin Hastalık ve Zararlıları



Zeytin Zararlıları

1-Zeytin Sineği (Bactrocera oleae Gmelin)


Tanımı ve zarar şekli:

        
Ülkemizdeki bütün zeytinlik sahalarında görülen ergini sinek olan bir zararlıdır. Ergini 4-6 mm boyunda kahve ve bal renklidir. Larvaları yaklaşık 6-8 mm boyunda, şeffaf ve beyaz renklidir. Pupaları ise fıçı şeklinde ve kahverengi bir görünüme sahiptir.
        Kışı genellikle toprağın 2-5 cm derinliğinde pupa halinde ve ormanlık alanlarda ergin Olarak geçirir. Kışlayan erginler kabuklu bitler ve yaprak bitlerinin salgılamış oldukları şekerli Maddelerle beslenirler. Toprak sıcaklığının 10 C’ye ulaşması ile birlikte erginler topraktan çıkmaya başlarlar ve civardaki tatlı maddelerle beslenmeye başlarlar. Haziran sonlarına doğru çiftleşen Dişi ergin sinekler iri ve yağlanmaya başlayan zeytin meyvelerinin yan yüzeyine gelecek şekilde 0,5-1 mm derinliğine yumurtasını yumurta koyma borusu vasıtası ile açmış olduğu yarığa bırakır. Her dişi her zeytin danesine ancak bir yumurta bırakır. Bazı yoğunluğun yüksek olduğu yıllarda meyvelere daha fazla yumurta bırakabilirler. Yumurta bırakılan yer 1-2 gün içinde kahve rengine dönüşür ve bu yere “VURUK” denir. Marmara Bölgesinde 3-4 nesil verebildiği bilinmektedir.
Zararlı larva döneminde meyve etini yemek ve galeriler açmak suretiyle zarara neden olur. Meyvelerin çürümesi, yağdaki asit miktarının artması ve yağ miktarının azalması gibi zararlara neder olur. Salgın olan yıllarda zarar oranı %70’e kadar ulaşabilmektedir.

Mücadelesi

Meyveler yumurta koyma olgunluğuna geldiğinde tuzaklarda yakalanan erginlerin sayısında artış tesbit edilmelidir. Salamuralık çeşitlerde %1, yağlık çeşitlerde ise %6 vuruk tesbit edildiğinde kaplama ilaçlama yapılmalıdır.
Kaplama ilaçlamada

Etkili Madde Adı ve Oranı
Fomülasyonu
Dozu (100 lt suya)
Formothion, 336 g/l
EC
150 ml
Cyfluthrin, 50 g/l
EC
30 ml
Deltamethrin, 25 g/l
EC
25 ml
Deltamethrin, 120 g/l
EC
5.5 ml
Fenthion, 525 g/l
EC
100 ml
Trichlorfon, %80
SP
125 g

ilaçlardan birisi kullanılabilir.
  
2-Zeytin Güvesi (Prays oleae Bern.)
Tanımı ve Zarar Şekli

Ergini kelebek olan zararlının boyu 7-8 mm kadardır. Ön kanatlarının üzerinde siyah renkli lekeler ve uçlarında ise gri saçaklar bulunur. Larvaları kirli beyaz ve sarımtrak renkte olup, boyları 0,8-1 cm kadardır. Pupası dışarıdan görülebilen seyrek dokulu açık renkli bir kokon içinde bulunur.
Zeytin ağacının farklı fenolojik dönemlerinde olmak üzere yılda 3 döl verir. Bunlar yaparak, çiçek ve meyve dölleridir.

a) Yaprak Dölü 


Meyvelerde beslenen larvalardan meydana gelen erginler Eylül Aralık ayların arasıda çıkarak yapraklara yumurtalarını bırakırlar. Yumurtalardan sıcaklığın durumuna bağlı olarak 8-15 günde çıkan larvalar yaprağın epidermisine girerek kışı burada geçirirler. Şubat sonlarından itibaren kışladıkları yerlerden çıkan larvalar taze sürgün uçlarını ve yaprakları yiyerek beslenirler. Olgunlaşan larvalar uç yapraklarda kokon örerek yeniden pupa olurlar.
                  
b) Çiçek Dölü

               Yaprak dölünden oluşan erginler Nisan-Mayıs aylarında yeni oluşmuş çiçek tomurcuklarına Yumurtalarını bırakırlar. 8-10 günde çıkan larvalar çiçek tomurcuklarının içine girerek beslenirler. Larvalar 30-40 tomurcuğa zarar verebilmektedirler. Gelişmesini tamamlayan larvalar tomurcuklara ördükleri ağ içerisinde pupa olurlar.


c) Meyve Dölü 

                Mayıs sonu haziran başlarında meyvelerin 5 numara saçma büyüklüğüne gelen zeytin Danelerine çiçek dölünde meydana gelen erginler meyvelerin çanak yaprakları üzerine yumurta Bırakırlar. Yumurtalardan çıkan larvalar meyveye girirken sapla meyvenin bağlantısını bozarak Karabiber dökülmesine neden olurlar. Meyve içine giren larvalar ise çekirdek evinin iç yüzeyinde Beslenmelerine devam ederler. Meyve içinde beslenmelerini tamamlayan larvalar 2,5-3,5 ay sonra Pupa olmak üzere sapa yakın bir yerden meyveyi terk ederler.Bu sırada sap dibinde gözle görülebilen büyüklükte bir delik açarlar. Bu çıkış deliği genellikle meyve ile sapı birbirinden ayırdığından meyveler dökülür.


Mücadelesi

Zeytin tomurcuklarının kabarmaya başladığı Nisan başlarından itibaren delta tipi eşeysel çekici tuzaklarla ergin yoğunluğu takıp edilmelidir. Çiçek ve meyve nesline karşı kimyasal mücadele yapılaması tavsiye edilmekte olup aşağıdaki ilaçlar tavsiye edilen dozlarda kullanılmalıdır.  

Etkili Madde
Adı ve Oranı
Formülasyonu
Doz
(100 lt suya)
A ç ı k l a m a
Öncelikli olarak tavsiye edilen ilaçlar
Diflubenzuron , % 25
WP
40 g
Çiçek nesline karşı
Triflimuron , % 25
WP
40 g
Çiçek nesline karşı
Beta Cyflutrin, 25 g/l
EC
25 ml
Çiçek ve meyve nesline karşı
İkinci derecede tavsiye edilen ilaçlar
Cyfluthrin, 50 g/l
EC
25 ml
Çiçek ve meyve nesline karşı
Deltamethrin, 25 g/l
EC
25 ml
Çiçek ve meyve nesline karşı
Diazinon, 185 g/l
EC
150 ml
Meyve nesline karşı
Fenthion, 525 g/l
EC
150 ml
Çiçek ve meyve nesline karşı
  
3-Zeytin Karakoşnili (Saissetia oleae Olivier)


Tanımı ve zarar şekli:

Zeytin Karakoşnilinin 7 ayrı biyolojik dönemi vardır.Kışı genellikle yapraklarda 2. ve 3. dönem larva halinde geçirmektedir.Kışı geçiren larvalar havaların ısınması ile sürgünlere göç etmekte,buralarda gelişerek yumurtasız dişi dönemine girmektedir.Marmara Bölgesinde yumurtalı dişi dönemine geçişi Temmuz ayını bulmaktadır.Yumurtadan çıkış periyodu 1 ila 3 aydır,yumurtalar ana kabuğu altında açılır ve aktif larvalar kabuk altından çıkarak yaprak sürgün gibi aksamlara yayılırlar.Yaz boyunca çıkan larvalar yaprak ve sürgünlerde dolaşarak 1 hafta içerisinde elverişli buldukları yere yerleşirler.Yaz sonlarına doğru 2. ve 3. dönem larva olurlar,kışa bu durumda girerler.Üreme gücü yüksek bir zararlıdır,her bir ana kabuğu altında 500-3000 adet arasında yumurta bulunur.Kışın sıcaklıklar 5-6 gün süreyle 0 derecenin altına düştüğünde ve yaz aylarında kuru sıcakların etkisiyle önemle ölçüde doğal ölümler meydana gelmektedir.
Larva ve ergin döneminde ağacın öz suyunu emerek beslenir.Beslenme sırasında salgıladığı tatlımsı maddelerde funguslar üreyerek (Karaballık Hastalığı = Fumajin) meydana gelir. Öz suyunun emilmesiyle ve karaballığın meydana gelmesiyle fotosentez zayıflar ağaç güçsüzleşerek verimde azalmalar olur.

Mücadelesi

Doğal düşmanlarının zararlıyı baskı altına alamadığı dönemlerde zararlıya karşı ilaçlama yapılmalıdır.
             Kış mücadelesi; karakoşnilin yoğun olduğu bahçelerde Ocak-Şubat ayları içerisinde %70 ve %80 yazlık mineral yağ içeren ilaçlarla hava sıcaklığının 4-14 derece olduğu günlerde yapılmadır.
             Yaz mücadelesi; yumurtaların %50 sinin açıldığı devrede birinci,%90 ının açıldığı devrede ikinci ilaçlama yapılmalıdır. Mücadelede Deltamethrin, Methidathion, Omathoate aktif maddeli ilaçlardan bir tanesi tavsiye edilen dozda kullanılmalıdır.

  
Zeytin Karakoşnili Mücadelesinde Kullanılan İlaçlar

.Etkili Madde
Adı ve Oranı
Form. Tipi
Dozu (100 lt suya)

A ç ı k l a m a
Öncelikli olarak tavsiye edilen ilaçlar
Yazlık mineral yağ , %70
EM
1500 ml
- Parazitoitlenmenin %50’nin üzerinde olduğu bahçelerde, ilaçlama yapılmamalıdır.
- Doğal düşmanların zararlıyı baskı altına alamadığı ve parazitoitlenmenin %50’nin altında bulunduğu yerlerde, ilaçlaması yapılmalıdır.
Yazlık mineral yağ , %85
EM
1250 ml
Beta cyfluthrin , 25 g/l
EC
50 ml
İkinci derecede tavsiye edilen ilaçlar
Cyfluthrin, 50 g/l
EC
50 ml

Parazitoitlenmenin %50’nin üzerinde olduğu bahçelerde, ilaçlama yapılmamalıdır.

- Doğal düşmanların zararlıyı baskı altına alamadığı ve parazitoitlenmenin %50’nin altında bulunduğu yerlerde, ilaçlaması yapılmalıdır.
Deltamethrin, 25 g/l
EC
25 ml
Deltamethrin, 120 g/l
EC
5.5 ml
Methidathion 426g/l
EC
100 ml
Omathoate 565g/l
SL
100 ml





  


Zeytin Hastalıkları

1-         Zeytin Halkalı Leke Hastalığı (Cycloconium oleaginum)


 Hastalığa sebep olan fungus yıl boyunca ağaç üzerinde canlı olarak kalmaktadır. Hastalığın ilk belirtileri yaprakların üst yüzeyinde görülen siyahımsı gri renkli yuvarlak noktalar şeklindeki lekelerdir. Noktaların bulunduğu yerde renk açılır,daha sonra noktanın çevresinde yaprak renginde bir halka oluşur. Bu şekilde halkalar dışa doğru devam ederek hastalığın tipik belirtisi ortaya çıkar.Bir yaprakta 2-30 adet leke bulunabilir. Hastalığın en uygun gelişme sıcaklıkları 18-20 derecedir. İlk ve son bahar aylarında yağışlı geçen günler hastalığın gelişmesi için uygundur. Çok su tutan sık dikilmiş güneşlenmesi az fazla azotlu ve çiftlik gübresi verilmiş bahçeler hastalığın artmasına neden olur. Hastalıkla enfekte olan yapraklar.Haziran ve temmuz ayında dökülerek ağacın zayıf kalmasına ve verimin düşmesine neden olur.

Mücadelesi

Birinci ilaçlama sonbahar sürgünleri görülmeden hemen önce, ikinci ilaçlama Nisan ayı içerisinde yapılmalıdır.Her iki mücadelede de hazır bakırlılar, bitertanol ve %1 lik Bordo Bulamacı ilaçlarından biri  ile ilaçlama yapılmalıdır.

1-         Antraknoz-Çürükleke (Takoz Mantarı) Hastalığı
Hastalık etmeni fungustur.Hastalığın en çok görülen şekli meyvelerdeki zararıdır.Kuru meyvelerden veya hastalıklı dal ve yapraklardan dağılan fungus sporları meyve ile temasa geçer.yağmur,sürekli çiğ ve yüksek rutubetle çimlenen sporlar henüz genç ve yeşil olan meyvelere ulaşır.Böylelikle meyve üzerinde %40 a ulaşan bir ağırlık kaybı,meyvede kısmen yada tamamen kuruma,çıkarılan yağda asitlik artışı görülür.Hastalığın devam etmesi için %90 üzerinde hava nemi ve hastalığın yayılması içinde 18-25 derece arasında sıcaklığa ihtiyaç vardır.Bölgemizde ağustos ayından itibaren hastalık enfeksiyonu görülebileceğinden kimyasal mücadelesinin yapılması gerekmektedir.Hastalık yoğunluğunun nem ve sıcaklıkla direk ilgisi olması nedeniyle ağustos ayı sonunda ve eylül ayı ortalarında iki defa olmak üzere mücadele yapılmalıdır.

Mücadelesi

Halkalı Leke Hastalığına karşı yapılan mücadele bu hastalığında 1.mücadelesini karşılamaktadır.Eylül ayının ikinci yarısından itibaren yapılacak olan 2.mücadelede de hazır bakırlı ilaçlardan biri veya %1 lik Bordo Bulamacı usulune uygun olarak kullanılmalıdır.




2-         Zeytin Solgunluğu (Verticillium dahliae)


Hastalık etmeni fungustur. Hastalık belirtileri zeytin ağaçlarının bazen bir veya birkaç dalında görüldüğü gibi bazende tamamında görülebilmektedir. Hastalık belirtilerini dallardaki sürgün ve yaprakların nisan mayıs Ayları içerisinde kuruması ve bu şekilde dökülmeden kış aylarına kadar ağaç üzerinde kalmasıyla gösterir.
Hastalık dezenfekte edilmeyen budama aletlerinin kullanılması ve aşı macunu ile kapatılmayan derin yara yerlerinden enfeksiyon yapabilmektedir.
Hastalık şiddetini artıran unsurlar olarak gereğinden fazla kullanılan azotlu gübreler, fazla sulama, dezenfekte edilmeyen budama aletleri, salma veya yağmurlama sulama yapılması sayılabilir.
Genellikle zeytin ve diğer bazı konukçular arasında (pamuk, domates, biber vb.) hastalığın geçişi mümkündür. Zeytin bahçelerinde sıklıkla verticillium görülmesinin nedeni aynı toprakta yukarıda belirtilen ürünlerin münavebe uygulanmaksızın tarımının yapılmasıdır. Ayrıca hastalıklı zeytin yaprakları toprakta hastalık etmeninin devamlılığını sağlar ve bulaşma kaynağıdır. Yine hastalığın sürüm ve sulama işlemleri yoluyla yakın mesafelere dağılımı söz konusudur. Uzun mesafelere taşınımı bulaşık bitki materyali ile olmaktadır. Yine toprağın sürüm şeklinin ve sayısının hastalığın şiddetini artırdığı düşünülmektedir. Sulamanın yapıldığı alanlarda hastalık daha yoğun görülmektedir. Bu nedenle sulamada damla sulama yöntemi tercih edilmeli ve gereksiz toprak işleme ve sulamadan kaçınılmalıdır.

Mücadelesi

İlaçlı mücadelesi bulunmamakla birlikte, hastalık enfeksiyonunu önlemek için kültürel önlemler uygulanmalıdır.
Uygulanacak kültürel önlemler:

1-Hastalıklı dallar sağlam kısımdan kesilerek yakılmalı ve yara yerine %2’lik göztaşı eriyiği sürülerek yara yeri aşı macunuyla kapatılmalıdır.
2- Budama aletleri ağaçtan ağaca geçerken çamaşır suyu çözeltisine batırılarak dezenfekte edilmelidir. bir litre suya 1 çay bardağı çamaşır suyu yeterlidir.
3-Hastalığa olan duyarlılığı artırması nedeniyle azotlu gübreler dengeli ve ihtiyaca göre verilmelidir.
4-Taban, su tutan ve ağır topraklı alanlarda zeytin bahçesi tesis edilmemelidir.
5-Bahçe tesisinde hastalıksız fidanlar kullanılmalıdır.
6-Ağaç veya fidan hastalık nedeniyle tamamen kurumuşsa sökülerek bahçeden uzaklaştırılmalı ve yakılmalıdır. Ağacın söküldüğü çukura ise sönmemiş kireç dökülerek hastalığın diğer alanlara yayılması engellenmelidir. Kısa vadede aynı yere fidan dikilmemelidir.

BESİN ELEMENTLERİ EKSİKLİKLERİ

Makro ve mikro element eksikliklerine karşı zeytinliklerde Aralık Ocak aylarında alınacak olan yaprak ve toprak örnekleri analiz ettirilmeli ve gübreleme bir program dahilinde yapılmalıdır.
Zeytin her ne kadar fakir toprakların zengin bitkisiyse de Bor (B) ve Potasyum (K) gibi bitki besin elementlerinin eksikliğine aşırı duyarlıdır.


Zeytinde Bor noksanlığının yapraklardaki etkileri
Zeytinde potasyum noksanlığının yapraklardaki etkileri  


BESİN MADDESİ EKSİKLİKLERİ VE ÇÖZÜMLERİ

1.      Besin Maddesi Eksikliğinde Görülebilecek Zararlar;

1. Genel olarak büyümede duraklama, bodurlaşma veya aşırı derecede sürgün gelişmesi,
2. Kök gelişmesinde aşırılık veya sınırlı büyüme,
3. Yapraklarda küçülme, dökülme, şekil bozukluğu ve genel renk bozuklukları, 4. Aşırı derecede çiçek ve meyve dökümü,
5. Çok az miktarda çiçek ve meyve tutumu,
6. Meyvelerde çok erken veya çok geç olgunluk,
7. Meyvelerde küçülme, et-çekirdek oranı ve yağ nispetinin azalması, renk problemleri,
8. Genel olarak büyüme ve meyve veriminde çevre bahçelerden farklılık görülebilir.

Yukarıda belirtilen arazlar görüldüğü takdirde aşağıda açıklanan konular araştırılarak çözümü bulunmalıdır.
1. Önce bitkinin kök, gövde, yaprakları incelenerek zararlı böcekler aranmalı,
2. Hastalık delilleri aranmalı,
3.Bahçede yapılan tüm uygulamalar gözden geçirilmeli,
a. Gübreleme zamanı, şekli ve miktarı
b. Sulama zamanı, şekli ve sıklığı
c. Toprak işleme derinliği ve sıklığı
d. Budama zamanı
4. Çevresel stresler araştırılmalı,
a. Aşırı kuraklık, aşırı yağış
b. Aşırı sıcaklık, aşırı soğuk
c. Nispi nem
d. Sıcak, kuru ve sert rüzgarlar

Toprak pH 'ı:

Toprağın yapısını, su tutma kapasitesi, verilen besin elementlerinin alınması, verim ve kalite üzerine direk etkilidir. pH, topraktaki kireç ve tuz oranına göre kendini belli eder. Bu oran arttıkça toprak alkalileşir, verim ve kalite düşer; azaldıkça verim ve kalite artar. Zeytin için gerekli pH 5.5 - 6.5 arasıdır. Biz buna ideal tip diyoruz. Dışardarı yaptığımız her türlü katkıyı toprak direk ağaca verim olarak gönderir. Bu topraklarda, kararma problemi, döllenme problemi gözükmez.
Toprak pH'1 toprak tahlilleri sonucu ortaya çıkar. Ve buna göre gübre ve gübreleme metotları, sulama metotları önerilir.

Toprak tuzluluğu:

Toprak bünyesindeki kireç ve diğer inorganik maddelerin oranına göre isim alır. Kirecin fazlalığı tuzluluğu artırır.

Etki eden faktörler:

Aşırı yıkanma, toprak erozyonu, hatalı sürüm, yanlış gübreleme vb.

Sonuçları:

Direkt olarak verim ve kalite üzerine etkilidir. Tuzluluk, pH ölçümleri sorıucurıda belli olur.
Gübrelemede ve sulamada en önemli dikkat edilecek husus pH ve toprak tuzluluğuna göre gübre, toprak işlemi vb. yapılmalıdır.

2.      Besin Maddesi Eksiklikliği ve Çözümleri

Azot Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Yapraklarda nektoz (sararmalar!
2. Alt ve orta kısımlarda yaprak dökümü
3. Sürgün teşekkülünde azalma
4. Somak ve çiçek teşekkülürıde azalma
5. Çiçek ve meyve dökümü
6. Meyvelerde küçülme ve şekil bozuklukları
7. Meyvelerde et oranında ve yağ miktarında azalma

b.      Nedenleri

1. Toprak yetersizliği
2. Toprakta organik madde yetersizliği
3. Düşük toprak sıcaklığı
4. Fosfor miktarının düşük olması
5. Aşırı kuraklık

c.       Çözümü

1. Toprağa azotlu gübrelerin verilmeli
2. Toprak koşulları olumsuz olduğunda, yapraktan, suda eritilmiş üre verilmeli
3. Ara ziraatı olarak baklagil türü bitkilerin ekilip toprağa gömülmesi.

3.      Potasyum Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Yaşlı yaprakların ucunun kahverengi, dibinin sarı hale gelmesi
2. Yapraklarda ve meyvelerde küçülme
3. Meyvede et oranı ve yağ miktarının azalması
4. Soğuk zararına karşı direncin azalması
5. Hastalık ve zararlılara direncin azalması

b.      Nedenleri

1. Toprakta potasyum yetersizliği
2. Toprakta katyon değişim kapasitesinin düşük olması

c.       Çözümü

1. Toprağa potasyumlu gübrelerin verilmesi yeterlidir.
2. Potasyum sülfat, potasyum klorür ve potasyum nitrat gübrelerinden biri suda erimiş şekilde yapraklara takviye olarak verilebilir.

4.      Kalsiyum Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Filiz kurumaları ve yaprak dökümü
2. Filizlerde kolay kırılma, gevşeklik
3. Koparılan yaprakların sertleşmeden kuruması
4. Genç yapraklarda üşümeye karşı hassasiyet

b.      Nedenleri

1. Kalsiyum eksikliği
2. Toprakta aşırı miktarda magnezyum bulunması

c.       Çözümü

1. Asitli topraklarda kireçlenme yapılmalı
2. Tuzlu-alkali topraklarda Jips uygulanmalı
3. Kalsiyum azotlu gübreler kullanılmalı
4. Potasyum gübrelerden biri kullanılacaksa, süper fosfat gübresi tercih edilmelidir.

5.      Bor Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Genç yapraklarda, yaprak ucundan başlayan kloroz ve nekrozlar (sararmalar)
2. Yapraklarda küçülme, dökülme
3. Sürgü uçlarında kurumalar
4. Gövde ve sürgünlerde bodurlaşma
5. Kurumuş, yaprağını dökmüş dallar ve çalılaşma
6. Meyvelerde şekil bozukluğu

   
b.      Nedenleri

1. Toprakta bor eksikliği
2. pH'ın düşük olması
3. Aşırı kireç uygulaması
4. Aşırı kuraklık

c.       Çözümü

1. Kireç kapsamı düşük topraklarda topraktan bora x uygulanır
2. Kireç kapsamı yüksek, aşırı kurak ve yağışlı yerlerde borax eriyik halde yaprakıara uygulanır.

6.      Çinko Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Damar arası klorozlar (sararmalar)
2. Yapraklarda küçülme ve şekil bozuklukları
3. Meyve tutmama ve zamanlı zamansız yaprak ve meyve dökümleri

b.      Nedenleri

1. Toprakta çinko eksikliği
2. pH'ln yüksek olması
3. Toprakta aşırı miktarda fosfor olması

c.       Çözümü

1. Asitli topraklarda, topraktan çinko sülfat veya çinko kileyt uygulanmalı,
2. Alkali topraklarda çinko sülfat veya çinko kileyt eriyik halde yapraklara uygulanır.


7.      Magnezyum Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Yaprak ucundan veya kenarından başlayarak sararmalar orta damar boyunca ve yaprak dibinde kalan yeşillik,
2. Tüm yaprağı kapsayan klorozlar (sararmalar)
3. Genç filizlerde yoğun yaprak dökümü
4. Filizlerde gelişmenin sınırlı olması,

b.      Nedenleri

1. Toprakta magnezyum eksikliği
2. Toprakta Potasyum ve Kalsiyum bulunması
3. Aşırı yağışlar

c.       Çözümü

1. Kireçli, alkali topraklarda, topraktan magnezyum sülfat uygulanmalı
2. Asiıli topraklarda, topraktan dolamit uygulanmalı
3. Toprak koşulları uygun olmadığında magnezyumlu gübrelerin eriyik halde yapraktan uygulanması



8.      Demir Eksikliği Belirtileri, Nedenleri ve Çözümü

a.       Belirtileri

1. Genç yapraklarda kloroz (sararma)
2. Yaprak damarları yeşil, damar arasının sarı renk alması
3. ileri safhada sürgün kuruması ve çalılaşma

b.      Nedenleri

1. Demir noksanlığı

c.       Çözümü

1. Ağacın gövdesine kuru ve sulu demir tuzları verilir.
2. Yaprak ve topraktan demir bileşikleri uygulanır (Demir sülfat veya Demir Kleyt)